Ludzkie stawy zostały zaprojektowane przez naturę na około 40 lat. Choroby zwyrodnieniowe stawów stały się główną przyczyną bólu i w konsekwencji utraty jakości życia w średnim i starszym wieku.

Popularność piłki nożnej, hokeja na lodzie i narciarstwa przyczyniła się do zwiększonej częstotliwości urazów, takich jak uraz MCL. W środowisku medycznym panuje coraz większy konsensus, że kontrolowana aktywność fizyczna może być głównym czynnikiem przyczyniającym się do zapobiegania i leczenia różnych problemów związanych z kolanem i biodrem.

Jest dobrze udowodnionym faktem, że w przypadku wielu schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego, które wymagają leczenia chirurgicznego, wynik został znacznie poprawiony dzięki rehabilitacyjnemu treningowi mięśni.

Kilka badań wykazało, że ruch może działać jak lekarstwo na bolesne stawy. W przypadku stawów, takich jak kolano, które są stosunkowo prostymi strukturami, ruchy są proste, a obciążenie jest łatwe do zastosowania w kontrolowany sposób, ale wymagane są specjalne urządzenia do odizolowania obszaru docelowego, aby zapewnić całkowitą kontrolę nad ruchem i obciążeniem.

Wszystkie ruchy powinny zaczynać się od ograniczonego zakresu i niskiego obciążenia, w granicach tolerancji bólu. Czas jest niezbędny, ponieważ zmiany fizjologiczne następują powoli. Idealne leczenie powinno trwać trzy miesiące, z następującym dalszym programem usprawniania.

Nasza unikalna metoda zmiennego oporu została przebadana w zestawie badań pod kierunkiem profesora Paavo Komi, porównując Davida z innymi metodami i wykorzystując EMG do walidacji poprawności krzywych obciążenia i skuteczności treningu. Wyniki były bardzo jasne: krzywa obciążenia Davida była rzeczywiście optymalna i miała doskonały wpływ pracę mięśni.

Podsumowując, obecne odkrycia sugerują, że powtarzające się koncentryczne skurcze mięśni prostowników kolana przeciw zmiennemu oporowi mogą stwarzać optymalne warunki obciążenia, które skutkuje dużym zmęczeniem i wpływa na sprawność nerwowo-mięśniową.

Na przykład. Wpływ obciążenia zmęczeniowego przy sprzęcie o zmiennym oporze na aktywację neuronalną i wytwarzanie siły prostownika kolana, K. Häkkinen, H. Kauhanen i P. V. Komi, Electromyogr. Clin. Neurofizjol. 1988, 28, 79-87.

W jednym badaniu porównano krzywą obciążenia David ze sztucznym (pneumatycznym) obciążeniem (HUR). Wyniki pokazały, że przy prawidłowej krzywej obciążenia, możliwe jest uzyskanie większego zmęczenia, co jest niezbędne do przywrócenia funkcji dowolnego stawu.

Najnowsze badanie wykazało, że przynajmniej u nietrenowanych osób, urządzenie z obciążeniem w postaci stosu, wywoływało wyższy poziom zmęczenia mięśni obwodowych podczas obciążenia hipertroficznego. Doprowadziło to również do dużego zmęczenia mięśni centralnych podczas maksymalnego obciążenia wytrzymałościowego i obciążenia mocą.

Reakcje nerwowo-mięśniowe na różne protokoły obciążenia oporowego przy użyciu urządzeń pneumatycznych i ze stosem, Heikki Peltonen, Keijo Häkkinen, Janne Avela, Journal of Electromiography and Kinesiology (2012).

W innym badaniu przyjrzano się zmiennym i stałym oporom w ćwiczeniu na wyciskanie na nogi i stwierdzono, że najlepszy efekt treningowy można uzyskać przy nieznacznie zwiększającym się obciążeniu metodą zmiennego oporu (używaną w wielofunkcyjnej suwnicy David G210).

Badanie to wykazało, że stosowanie zmiennego oporu podczas ćwiczeń z wyciskaniem nóg może zwiększyć siłę, a w konsekwencji aktywność EMG przy większych kątach kolana podczas pojedynczych, powtarzanych skurczów o stałym tempie.

Analiza kinetyczna i elektromiograficzna pojedynczego powtórzenia stałego i zmiennego oporu wyciskania nóg, Simon Walker, Heikki Peltonen, Janne Avela, Keijo Häkkinen, Journal of Electromiography and Kinesiology 21 (2011) 262–269.