1. Biomechanika

Jednym z głównych celów treningu siłowego i rehabilitacji kompleksu barkowego jest zyskanie siły. W tym celu mięśnie powinny być obciążane w pełnym zakresie ruchu (ROM). Dlatego też opór powinien odpowiadać sile ruchu stawu przez cały zakres ruchu (ROM) (Cabell & Zebas, 1999; Garrett et al., 1988; Kulig et al., 1984).

Progresywne przeciążanie w całym zakresie ruchu (ROM) jest ważne dla prawidłowej rehabilitacji siły mięśniowej, jednak różni się ono w zależności od formy oporu dla danego ćwiczenia. Opór elastyczny jest powszechnie stosowany w rehabilitacji barku. Najczęstszymi ćwiczeniami wykonywanymi przez pacjentów w klinice, sali treningu sportowego lub w domu są ćwiczenia rotacji wewnętrznej i zewnętrznej z ramieniem ustawionym wzdłuż tułowia w pozycji neutralnej. Jednak kąt przyłożenia tego oporu nie jest zwykle kontrolowany podczas ćwiczeń.

Kształty krzywych oporu rotacji zewnętrznej dla taśm elastycznych są skategoryzowane jako narastające i opadające. Podczas gdy krzywa oporu rotacji zewnętrznej jest sklasyfikowana jako narastająca, od razu odbiega od krzywej siły. Z klinicznego punktu widzenia ćwiczenia w neutralnej pozycji barku z wykorzystaniem taśm elastycznych nie powinny być stosowane jako ćwiczenia wzmacniające rotatory zewnętrzne barku. Chociaż elastyczne taśmy zapewniają opór w całym zakresie ruchu, to opór ten bardzo słabo odpowiada krzywej siły. Może to spowodować potencjalny uraz u osoby rehabilitowanej. W miejscu, w którym dana osoba jest najmniej sprawna, opór jest największy, w miejscu, w którym jest najsilniejsza, opór jest najmniejszy. Początek ćwiczenia jest łatwy, ponieważ opór jest niewielki, ale w miarę rotacji zewnętrznej obciążenie mięśni staje się nieproporcjonalnie większe. Taka krzywa oporu jest wysoce nieefektywna, w najgorszym przypadku natomiast może doprowadzić do kontuzji.

Osoba może niewłaściwie obciążać mięśnie, co może skutkować dalszymi urazami.

 

Ten sam przykład dotyczy rotacji zewnętrznej, gdzie pacjent może być po zabiegu  na  stożku rotatorów. Większe mięśnie wokół stawu mogą być zdolne do wykonania danego ćwiczenia. Rolą stożka rotatorów podczas normalnego ruchu stawu jest przeciwdziałanie pracy większych mięśni i zapobieganie zwichnięciu kości ramiennej. Tak więc, z powodu osłabienia mięśni w wyniku przeprowadzonej operacji, istnieje możliwość wystąpienia urazu, ponieważ stożek rotatorów nie jest w stanie przeciwdziałać większym mięśniom.

Poszczególne formy krzywej oporu rotacji wewnętrznej mają charakter narastający, a krzywej siły – opadający. Krzywa oporu nie różni się znacząco od krzywej siły od 30° do 90° (0° to pełna rotacja zewnętrzna), jednak krzywe te różnią się od siebie w sposób znaczący. Tak więc prawidłowy trening siłowy dla rotacji wewnętrznej występowałby tylko od kąta 30° do 90°, natomiast po tym czasie staje się zdecydowanie zbyt intensywny. Dla celów rehabilitacji wydaje się, że ćwiczenia rotacji wewnętrznej powinny unikać drugiej części zakresu ruchu. Osoba może nie być w stanie wykonywać ćwiczeń pod oporem, co może potencjalnie spowodować więcej urazów u osoby i tak już dotkniętej kontuzją.

Urządzenie do izolowanych ćwiczeń barku jest przeznaczone dla pacjentów cierpiących na długotrwałe (podostre lub chroniczne), nawracające, pooperacyjne lub pourazowe problemy z barkiem. Do rehabilitacji za pomocą urządzenia do ćwiczeń nadają się również takie schorzenia jak: nieprawidłowa postawa ciała, zespół zamrożonego barku, zaburzenia pracy stożka rotatorów, niestabilność barku, zaburzenia pracy stawu obojczykowo-barkowego oraz choroba zwyrodnieniowa w obrębie kompleksu barkowego.

Hannah, Daniel Cason, “A Comparison of Strength and Resistance Curves for the Internal and External Rotators of the Shoulder.” (2002). Electronic Theses and Dissertations. Paper 680.

2. Trening funkcjonalny czy izolowany?

Jaki jest najlepszy rodzaj ćwiczeń przy rehabilitacji barku? Aktualnie, wciąż trwa debata na temat tego, które z ćwiczeń – funkcjonalne czy też izolowane są najlepsze w przypadku rehabilitacji obręczy barkowej. David Shoulder Solution pozwala, aby w sposób bezpieczny, a zarazem skuteczny, aktywować wewnętrzne i zewnętrzne rotatory stawu ramiennego oraz stabilizatory łopatki. Optymalne kąty ustawienia stawów oraz ramię urządzenia nadające kierunek ruchu, izolując aktywację bezpośrednio do mięśni, które mają zostać stymulowane. Czysta izolacja jest tu niezbędna, gdyż w przeciwnym razie silniejsze rotatory wewnętrzne, takie jak mięsień piersiowy większy wykonają większość pracy. Podczas rehabilitacji bolącego barku, szczegółowo opracowana krzywa oporu jest absolutnie kluczowa, aby wykonać ćwiczenia w sposób kontrolowany.

Urządzenie G460 zapewnia izolowany trening trening odwiedzenia po diagonalnej.

Dlaczego zatem ćwiczenia izolowane?

Ponieważ, do tej pory nie znaleziono substytutu dla ćwiczeń izolowanych na wczesnym etapie procesu rehabilitacji.

Rehabilitacja z wykorzystaniem ćwiczeń izolowanych:

1. Zapewnia odpowiedni poziom intensywności przy zachowaniu maksymalnego poziomu bezpieczeństwa.
2. Gwarantuje, że pacjent nie będzie uchylał się od wykonywania ćwiczeń z powodu bólu.
3. Uczy pacjentów automatycznego, prawidłowego wykonywania ćwiczeń i wykorzystywania właściwych mięśni docelowych.
4. Umożliwia wczesną aktywację nawet bolesnych stawów z dużą precyzją.
5. Wzmacnia potencjał pacjenta, który uczy się, że wykonywane ruchy nie muszą być bolesne.

3. Właściwa krzywa oporu

Rozważając właściwą krzywą treningową dla potrzeb rehabilitacji stawu barkowego, należy wziąć pod uwagę zmęczenie mięśni przy wykonywaniu serii treningowych. Tutaj prawidłowe obciążenie na całej krzywej treningowej jest korzystne z wielu powodów, w tym m.in. dla wsparcia stawów i zachowania bezpieczeństwa.

Nieproporcjonalne zmęczenie mięśni

Zmęczenie mięśni w zakresie ruchu jest nieproporcjonalne podczas serii powtórzeń. Zjawiska zmęczenia są bardziej dominujące przy skróconej pozycji mięśni.

Praktyczne korzyści z prawidłowego obciążenia

1. Pacjenci czują, że ruch jest wyjątkowo łagodny i płynny, nie ma żadnych szarpnięć czy przeciążeń.
2. Mięśnie zawsze wykonują największą możliwą pracę, niezależnie od poziomu obciążenia.
3. Ćwiczenie jest bezpieczne nawet przy bardzo dużym efekcie zmęczenia.
4. Jeśli staw jest odpowiednio podparty, a obciaążenie płynne, ruch jest praktycznie zawsze bezbolesny.

4. Sprzęt medyczny vs sprzęt Fitness

Dlaczego warto używać medycznych urządzeń do treningu barku zamiast urządzeń fitness? Większość sprzętu fitness przeznaczonego do treningu barku składa się głównie z urządzeń do wyciskania na barki bądź też bram z linami. Są to wprawdzie dobre ćwiczenia dla osób bez jakichkolwiek schorzeń, ale obciążenie dla osób z dolegliwościami barku jest często zbyt duże. Przy pomocy urządzeń fitness praktycznie niemożliwe jest trenowanie kluczowych mięśni stożka rotatorów w sposób całkowicie bezpieczny i odpowiednio ukierunkowany. Urządzenia medyczne serii DAVID składają się z przyrządów do ćwiczeń rotacji wewnętrznej i zewnętrznej stawu barkowego. Optymalne kąty ustawienia stawu (odwiedzenie 60° w płaszczyźnie łopatki) umożliwiają skuteczne postępowanie w przypadku bólu tego stawu.

5. Ćwiczenia na bark powinny być wymierne i możliwe do udokumentowania

Dlaczego warto przechowywać dane treningowe dotyczące dolegliwości barku?

Zarówno na poziomie indywidualnym, jak i grupowym, dane mają kluczowe znaczenie dla ciągłego rozwoju.

6. Ilościowy a jakościowy trening barku

Jaka jest różnica między jakościowym a ilościowym treningiem barku? W uproszczeniu, różnicę można znaleźć w używanym języku. W jakościowym treningu barku język ten jest wysoce nieklarowny, co więcej, niemożliwe jest nadanie żadnemu z parametrów precyzyjnej jednostki. W ilościowym treningu natomiast, język jest zdefiniowany i określony ilościowo, a wszystkie dane treningowe mogą zostać zdigitalizowane. Parametry takie jak szybkość i zakres ruchu można zdefiniować zarówno w sekundach jak i stopniach. Eliminuje to konieczność tworzenia domysłów i pozwala na trening o jak najwyższej dokładności.

Jakościowy trening barku

“Chcemy ćwiczyć rotację zewnętrzną barku”

Ilościowy trening barku

Chcemy ćwiczyć rotację zewnętrzną barku od -30 do 45 stopni z prędkością 37,5 stopnia na sekundę z obciążeniem 15% od badanego 1RM przez 84 sekundy, podczas gdy bark jest w odwiedzeniu 60 stopni.

7. Prowadzenie i motywacja

Każde urządzenie DAVID wyposażone jest w panel komputerowy, który nie tylko nadzoruje pacjentów w trakcie treningu, ale także motywuje ich do dokładnego przestrzegania parametrów zapisanych w spersonalizowanych programach. Obejmują one m.in. wybrane ruchy, regulacje, obciążenie, zakres ruchu, powtórzenia, szybkość ruchu, progresję, numery sesji i częstotliwość. Parametry te są automatycznie tworzone, a następnie dostosowywane za pomocą oprogramowania w chmurze, pacjenci natomiast, otrzymują natychmiastową informację zwrotną na temat poziomu dokładności wykonywanego treningu.

A więc finalnie warto zainwestować w urządzenie medyczne?

Tak. Na dłuższą metę standardowy sprzęt do treningu ramion nie zapewnia ani jakości, ani precyzji wymaganej w leczeniu kontuzjowanych barków. Urządzenia do ćwiczeń obręczy barkowej, zaprojektowane z myślą o rehabilitacji medycznej, wykorzystują optymalną biomechanikę, aby zapewnić izolowany trening i właściwą krzywą obciążenia. Są to kluczowe elementy, o których należy pamiętać podczas korzystania lub nabywania sprzętu do ćwiczeń. Ponadto, gdy mamy do czynienia ze sprzętem medycznym, takim jak Shoulder Solution firmy DAVID, wgląd w dane może również zwiększyć precyzję i dokładność leczenia.

Z Shoulder Solution, mamy możliwość pomiaru i udokumentowania ćwiczeń, tym samym zapewniając każdemu z komponentów szczegółowy opis. Co więcej, ekran urządzenia pozwala na udzielanie wytycznych i motywowanie pacjentów w czasie rzeczywistym. Warto mieć na uwadze te 7 powodów, rozważając, jakiego urządzenia do ćwiczeń ramion powinniśmy używać.